نحوه استفاده از نور سنج در عکاسی

نور سنج ها چه نقش در عکاسی بازی می کنند؟

نورسنج ها ابزار فوق العاده مفیدی در عکاسی هستند. اساساً ، لوکس متر ها به عکاسان کمک می کنند تا لحن تصویر مناسب را ثبت کنند. این دستگاه های اندازه گیری نور به عکاسان کمک می کنند تا بفهمند بیش از حد یا کم نور بخشی از تصویر قرار دارد. انواع خاصی از عکاسی وجود دارد که لایت متر ها می توانند به ویژه مفید باشند ، از جمله عکاسی منظره و پرتره.

یک لوکس متر (که به آن نور سنج ، لایت متر نیز می گویند) یک خوانش دقیق را ارائه می دهد ، به این معنی که نوری را که مستقیماً به سوژه می افتد اندازه گیری می کند. دوربین شما با بازتاب انعکاسی ، نوری را که از سوژه برمی گردد اندازه گیری می کند. این کمی شبیه اندازه گیری مقدار آب در یک سطل است که با ریختن آن در یک ظرف اندازه گیری ، در مقابل انداختن آب به دیواره و اندازه گیری میزان آن با استفاده از صدای شالاپ شلوپ است.
علاوه بر این ، دوربین شما طوری برنامه ریزی شده است که تصاویر شما را مطابق با “خاکستری متوسط” (middle gray) نشان دهد. به عبارت دیگر ، می خواهد نور منعکس شده در عکس شما دارای تناژ 18٪ خاکستری باشد و این باعث ایجاد انواع مشکلات نوردهی می شود.
به عنوان مثال ، وقتی قاب شما با یک عروس با لباس عروس سفید پر می شود ، نور زیادی در دوربین منعکس می شود (خیلی بیشتر از 18٪ خاکستری). بنابراین خوانش نورسنج انعکاسی دوربین فکر می کند که تصویر شما خیلی روشن است و به شما می گوید که به طور گسترده ای عکس را کم نور کنید. و هنگامی که قاب شما با یک داماد با لباس سیاه پر می شود ، به شما می گوید که به دلیل دقیقاً اختلاف بیش از حد در معرض نور قرار بگیرید – حتی اگر نور در واقع تغییر نکرده باشد. و اگر نور تغییر نکرده است ، چرا باید نوردهی خود را تغییر دهید؟
یک لایت متر ، نور منعکس شده را اندازه گیری نمی کند و برای این دستگاه مهم نیست که چند درصد رنگ خاکستری در کادر وجود دارد – فقط نوری را که در واقع به سوژه شما برخورد می کند اندازه گیری می کند. و بنابراین ، همیشه یک خوانش دقیق را ارائه می دهد!

نحوه استفاده از نورسنج

1- ISO خود را تنظیم کنید

در مرحله اول ، اطمینان حاصل کنید که ISO موجود در لوکس متر شما با ISO که روی دوربین خود تنظیم کرده اید مطابقت دارد. همچنین بسته به منبع نوری که می خواهید اندازه بگیرید ، تنظیم کنید که نورسنج روی نور روز یا فلاش تنظیم شده باشد.

2- خوانش نور سنج

نورسنج را در مقابل سوژه خود نگه دارید ، به سمت نوری که آنها را اندازه گیری می کند (و نه به سمت دوربین) نشان دهید. اکنون کافیست دکمه اندازه گیری را فشار دهید تا اندازه گیری نور را بخوانید. با استفاده از چندین منبع نور ، می توانید آنها را به صورت جداگانه اندازه گیری کنید و لایت متر را به سمت یکی از آنها بگیرید.

3-هماهنگ کردن نور اندازه گیری شده با دوربین

اکنون فقط کافیست خوانش اندازه گیری شده را بر روی تنظیمات نورسنج دوربین خود قرار دهید (باید دوربین خود را در حالت دستی قرار دهید). اگر می خواهید یک لایت متر را برای یک دیافراگم خاص اندازه گیری کنید ، برای اینکه بتوانید عمق میدان را کنترل کنید ، به راحتی دیافراگم مورد نظر خود را روی لایت متر وارد کنید و سرعت شاتر تنظیم شده را برای شما محاسبه می کند.

چرا نباید به نورسنج دوربین خود اعتماد کنید!

همانطور که اشاره شد ، یک نور سنج دستی با توجه به نور واقعی که به سوژه (های) شما برخورد می کند ، “خوانش واقعی” را اندازه گیری می کند. از آنجا که یک لایت متر دوربین یک بازتاب انعکاسی را می گیرد و سپس آن را با توجه به میزان میانه لحظه های تصویر شما محاسبه می کند ، با هر بار تغییر درصد خاکستری در فریم ، قرائت متفاوتی را به شما می دهد – حتی اگر به همان سادگی از همان عکس استفاده می کنید !
برای نشان دادن ، در اینجا چند تصویر از یک سناریو معمولی – یک عروس و داماد در یک مزرعه در یک روز با نور ثابت وجود دارد. بین کادر بندی (و بنابراین میزان زنگ های خاکستری) هیچ چیز بین هر عکس تغییر نمی کند.

همانطور که می بینید ، نورسنج دوربین (در اولویت دیافراگم تنظیم شده است) به ما می گوید که از سه تنظیم نوردهی بسیار متفاوت استفاده کنیم ، از 1/1000 ثانیه در تصویر اول تا 1/640 ثانیه بسیار متفاوت در عکس سوم. اما نور بین عکس ها تغییر نکرده است – تنها تفاوت در میزان میانه های هر فریم است ، با لباس سفید ، لباس سیاه و چمن (که به عنوان خاکستری متوسط ثبت می شود) محاسبات دوربین را گیج می کند.
در اینجا مثالی دیگر وجود دارد ، برای وضوح بیشتر امور. هر دو سوژه یکی پس از دیگری در یک موقعیت قرار می گیرند و نور تغییر نکرده است ، با این وجود دوربین به ما می گوید که از دو نوردهی کاملاً متفاوت استفاده کنیم:

سوژه ها در یک موقعیت قرار دارند ، نور تغییر نکرده است ، اما دوربین آنها را کاملاً متفاوت اندازه گیری می کند!

در ISO100 و f / 4 ، دوربین به ما گفت که باید عروس را در سمت چپ با 2500/1 ثانیه و داماد را در سمت راست با 1/200 ثانیه ثبت کنید – تفاوت زیادی در نوردهی وجود دارد! اما چرا؟ اگر نور تغییر نکرده باشد ، پس چه چیزی تغییر کرده است؟
این مقدار تن های خاکستری قاب است. دوربین می بیند که این لباس سفید روشن است – به مراتب روشن تر از 18٪ خاکستری مورد نظر است – و بنابراین می خواهد تصویر را به طور بنیادی از معرض نور قرار دهد تا دارای “صحیح” تن های خاکستری میانه باشد.
به همین ترتیب ، کت و شلوار مشکی گیج می شود ، زیرا تصویر را بسیار تیره تر از 18٪ خاکستری می داند ، بنابراین این بار به ما می گوید که باید بیش از اندازه تصویر را در معرض دید قرار دهیم. اما همه اینها بر اساس یک محاسبه کاملا خودسرانه است!

این عکس های نهایی با استفاده از تنظیمات نوردهی از نورسنج دستی گرفته شده است که در 1/2500 ثانیه ، f / 1.8 ، ISO100 ثابت مانده است. همانطور که مشاهده می کنید ، مهم نیست که چگونه هر عکس را فریم می کنید ، زیرا نورسنج لازم نیست هر بار مقدار سفید و سیاه تصویر را محاسبه کند. این به سادگی یک قرائت واقعی و واحد از نور را نشان می دهد.
این بدان معنی است که ما می توانیم به سادگی یک بار اندازه گیری کنیم ، و به همان اندازه که می خواهیم عکس و ترکیب مختلف بگیریم تا زمانی که نور تغییر کند یا تصمیم به تغییر آن بگیریم!

Flickr/nesster • CC by 2.0

بنابراین این خاکستری 18٪ “میانه” چیست و چرا دوربین شما می خواهد تصاویر شما مطابق با آن باشد؟در دهه 1930 ، کداک می خواست نور سنج های ‘Electric Eye’ را در دوربین های خود قرار دهد ، با شروع Super Six-20. برای تعیین میزان قرار گرفتن در معرض “صحیح” ، فیزیکدانان این شرکت هزار نسخه از چاپ را برداشتند ، آنها را به مربع اینچ برش دادند و با یک چگالی سنج اندازه گیری کردند.

آنها فکر می کردند که ، برای به دست آوردن یک تصویر متوسط از یک سوژه متوسط ، که در یک مکان متوسط در شرایط متوسط نور گرفته شده است ، به طور متوسط توسط یک عکاس معمولی با استفاده از تجهیزات متوسط ، 18٪ خاکستری شما را در اختیار آن ها قرار می دهد.

نور سنج در عکاسی پرتره

نورسنج ها هنگام گرفتن عکس های پرتره می توانند بسیار ارزشمند باشند. هنگام استفاده از نور سنج ، آن را به سمت سوژه و نزدیک منبع نور نگه دارید. شما در عکاسی پرتره کمی آزادی بیشتری دارید زیرا اگر می خواستید تصویر سبک تری تولید کنید ، می توانستید به سادگی لایت متر خود را بالاتر از آنچه خوانش پیشنهاد می دهد تنظیم کنید. نور سنج های منعکس شده دوباره به سه لکه احتیاج دارند (تاریک ترین ، درخشان ترین و میانی). باز هم ، از خلاقیت نترسید اگر می خواهید تصویرتان کمی تیره شود ، تنظیمات خود را طوری تنظیم کنید که از تاریک ترین اندازه گیری تقلید کند.
عکاسان باید بدانند که برای ثبت تصویر عالی به چه ابزاری نیاز دارند. این یک عکاس است که می فهمد چگونه از تجهیزات استفاده می شود و نقش آن را در گرفتن یک عکس کامل دارد.